Dün gece crunchlarda bu filmi izledik..İki adet bay"65 dakikasını kaçırdığımız maçın son 25 dakikasını izlememiz ölüm kalım meselesi!" aynen cümlede geçen eylemi gerçekleştirirlerken biz de kızlar olarak geçtik dizüstümüzün karşısına ve ağlamaya hazır bünyemizi huzura erdirdik :)
Film biraz sabunköpüğü tadında romantik komedi. Romantik komedi derken film boyunca 10 dakika arayla hıçkıra hıçkıra ağlayıp, kahkahalarla gülüp, yeniden ağlayıp.....diye uzayan kişilik bozuklukları yaşatan bir film.
Filmin konusunu ilk duyduğumda tepkim "hayatta olmaz! bu filme gidersem bir daha kendime gelemem" olmuştu.. Esas oğlanımızın öldükten sonra eşine bıraktığı mektuplar üzerine kurulu film, bendeniz gibi sevdiklerini kaybetme konusunda manik olan birisinde şok etkisi yaratır diye düşünmüştüm.. Beklediğimden daha hafif ve eğlenceli bir filmdi.. Kızkıza izlemek için ve sonrasında telefona sarılıp "aşkım ben seni çok seviyorum" naraları atmak için birebir..
En sevdiğim sahnesi ise Hollynin kariyerini belirlemek için hazırladığı kartonlara baktığı sahne sanıyorum..Filmin başlangıç sahnesini ise çevremdeki tüm çiftlere adıyorum :)
"You gotta be rich to be insane, Hol. Losing your mind is not a luxury for the middle class. "
"All I know is, if you don't figure out this something, you'll just stay ordinary, and it doesn't matter if its a work of art or a taco, or a pair of socks! Just create something... new, and there it is, and its you, out in the world, out side of you and you can look at it, or hear it, or read it, or feel it... and you know a little more about... you. A little bit more than anyone else does..."
ben de dun 1 bucuguncu kez notebook'u izledim, izlemediysen tavsiye ederim.
YanıtlaSil